ต้อนรับ "ศัตรู" อย่างแขกคนสำคัญ !

ประสบการณ์ครั้งหนึ่งที่น่าจดจำของ ลี กา ชิง

เหตุไฉนเขาจึงต้องต้อนรับ"คนที่เอาเปรียบตนมาตลอด"แบบ"แขกคนสำคัญ"

แล้วยังนำมาเป็นเรื่องราวในการสอนคนรุ่นต่อๆไป

ตอน ลี กา ชิง เริ่มทำธุรกิจใหม่ๆในฮ่องกง 

ได้มีการติดต่อขายเม็ดพลาสติกให้กับผู้นำเข้ารายหนึ่งในอังกฤษ 

ฝั่งนั้นเห็นว่านายลีอายุยังน้อย เป็นบริษัทเล็กๆ 

ไม่รู้เรื่องกฏเกณฑ์ต่างๆ หากรู้ก็ไม่มีอำนาจต่อรอง 

เลยหลอกนายลีว่า ด้วยกฏระเบียบของกรมศุลกากรที่นั่น 

สินค้าเกี่ยวกับพลาสติกเคมีทั้งหลายที่ส่งไปนั้น จะถูกเรียกเก็บเงินประกัน

โดยกรมศุลกากรเป็นจำนวนเงิน 30% ของราคาสินค้า

 เงินจะได้คืนจากกรมศุลกากรเมื่อ
ได้รับการอนุมัติหลังจากมีการพิสูจน์บางอย่างเรียบร้อยแล้ว

ลี กา ชิง รู้ว่านี่คือกลอุบายที่จะหลอกเก็บกักเงินของตนของผู้ซื้อ 
แต่ตนก็ไม่มีทางเลือกมากนัก 

แม้นกระนั้นก็ยังพอมีกำไรเหลือบ้างเล็กน้อย เลยต้องสงบปากสงบคำ 

รับข้อเสนอของฝั่งนั้นไปก่อน รอเวลาให้ตนค่อยๆเติบโตขึ้น

เมื่อพ่อค้าฝั่งอังกฤษเห็นว่านายลีข่มได้ง่าย เป็นไอ้โง่ในสายตาเขา 

นับจากปี 1950 ถึง 1957 รวม 7 ปีเต็ม 
เงินค่าประกันสักแดงก็ไม่เคยคืนมาให้นายลี 

หากรวมยอดเงินทั้งหมดที่โดนค้างชำระ 
ยังมากกว่าเงินทุนในบริษัทตนหลายเท่า 

เป็นภาระอันหนักหน่วงมากๆสำหรับบริษัทที่เพิ่งก่อตั้งได้ไม่นานอย่างของเขา

ทนจนทนไม่ไหว ลี กา ชิง จึงต้องยื่นคำขาด หลังจากนี้อีก 6 เดือน 
จะไม่รับใบสั่งซื้อแบบนี้อีก 

พอจดหมายส่งออกไป ทางฝ่ายผู้สั่งซื้อในอังกฤษ
จึงได้ค่อยๆทยอยคืนเงินที่คั่งค้างไว้จนหมดในที่สุด 

แม้จะได้เงินคืนจนครบ แต่ความแค้นก็ยังสะส มอยู่ในใจ 

เพราะเจ็ดปีที่ผ่านมานั้น ตนเองยากลำบากมากๆในการแบกภาระเงินก้อนใหญ่จำนวนนี้

แต่ ลี กา ชิง ก็ไม่ได้คิดจะแก้แค้นใดๆ ก็แค่ตั้งหน้าตั้งตาทำการค้าขายของตนเองต่อไป 

แต่ค่อยๆตีตัวออกห่างจากบริษัทนี้ จนในที่สุดก็ไม่มีอะไรติดต่อกันอีก 

หลังจากนั้นอีกหลายสิบปี นายลีก็ได้รับจดหมายจากอังกฤษฉบับหนึ่ง

เจ้าของจดหมายบอกว่า ตนเห็นข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์ 

เห็นชื่อมหาเศรษฐีชาวฮ่องกงนามว่า Mr. Li Ka Shing 

ก็เลยสงสัยว่าจะเป็นคนเดียวกันกับที่เคยค้าขายกับตนเมื่อสมัยก่อนหรือเปล่า ถ้าใช่ 

เขาอยากมาพบนายลีอีกสักครั้งในฮ่องกง แต่เพราะตนอายุมากแล้ว 

ฐานะความเป็นอยู่ก็ค่อนข้างลำบากในตอนนี้ 

หวังว่านายลีจะช่วยอนุเคราะห์ค่าเดินทางให้เขา

หลังจากได้รับจดหมาย นายลีหวนคิดถึงชาวอังกฤษผู้ที่ทำให้ตนต้องทุกข์อยู่หลายปี 

ในใจก็คิดว่า เอ้า ไหนๆก็ไหนๆ อยากเจอหน้ากันก็มาเลย 

จะได้ถือโอกาสระบายความเคืองแค้นในอดีตให้ฟังกันหน่อย

ตามปกติ การต้อนรับแขกที่มาจากแดนไกล 

นายลีจะจัดการซื้อตั๋วเครื่องบินชั้นหนึ่งส่งไปให้แขก จัดการให้อยู่โรงแรมห้าดาว 

เมื่อต้อนรับแขกเข้าสู่โรงแรม ดอกไม้ แชมเปญก็ถูกส่งเข้าไปแสดงการต้อนรับทันที 

แต่สำหรับแขกที่เหมือนศัตรูรายนี้ เขายังไม่หายแค้น เลยสั่งเลขาว่า 

ไปรับจากสนามบินแล้วส่งเข้าโรงแรมก็พอ

แล้วก็ถึงเวลาที่ทั้งสองได้เจอหน้ากัน คนที่เคยรังแก เอาเปรียบตนสารพัด 

บัดนี้กลายเป็นคนแก่ที่ทรุดโทรมหลังค่อมแบบหมดสภาพ สายตาย่ำแย่ 

แม้จะเดินก็แทบจะเดินไม่ไหว

คำพูดที่นายลีเตรียมจะต่อว่าเมื่อเจอหน้า 

"เจ็ดปีนั้นคุณทำเอาผมทุกข์ระทมสุดบรรยาย" หดหายไปทันที 

ความรู้สึกของความเครียดแค้นกลับกลายเป็นความสงสารกับสภาพที่พบเจอ 

นายลีเล่าว่า "ฝั่งนั้นรู้สึกตื่นเต้นมาก กระสับกระส่าย พูดอะไรไม่ออกสักคำ 

ผมก็ตกใจมาก ไม่คิดว่าคนที่เคยวางมาดใหญ่คับฟ้า เอาเปรียบรังแกผมมาตลอด 

จะกลายสภาพเป็นแบบนี้

ผมรีบเข้าไปประคองเขา ผมก็จุกอกจนพูดอะไรไม่ออกเหมือนกัน 

หลังจากที่เจอกันแล้ว ผมก็เลยกำชับเลขาให้ส่งแชมเปญและผลไม้เข้าไปให้เขา"

หลังจากนั้นหลายปี หากถูกถามถึงเรื่องนี้ 

อะไรทำให้เขาเปลี่ยนใจไปต้อนรับ "ศัตรู" แบบ "แขกคนสำคัญ" 

นายลีแค่ตอบด้วยคำพูดเสียงเบาๆว่า "เห็นเขาย่ำแย่สุดจะบรรยาย แต่เรากลับสบายดี 

ทำใจไม่ได้ที่จะไปซ้ำเติมเขา เห็นบอกว่า หลังจากกลับไปแล้ว ปีถัดมาเขาก็เสียชีวิตไป"

เขา-ทำธุรกิจแบบเอาเปรียบและไร้จรรยาบรรณ-สุดท้ายก็กลายเป็นคนน่าเวทนา

ผม-ทำธุรกิจด้วยความอดทนและอดกลั้น-ปัจจุบันอยู่ในสภาพดี

ลี กา ชิง บอกว่า นี่คือผลตอบแทนต่อการกระทำของตัวเราเองสู่ตัวเราเอง มันยุติธรรมแล้ว

บุคคลท่านนี้ถูกนายลีนำไปเป็นตัวอย่างด้านลบในการสั่งสอนคนในครอบครัว

และพนักงานในองค์กร เป็นคนต้องมีศีลธรรม จงเชื่อมั่นว่า คนเราทำดีต้องได้ดีตอบ 

หากทำชั่วบาปกรรมจะติดตัว เราทำอะไรก็ตาม ฟ้าจะเห็นหรือเปล่าก็ไม่อาจทราบได้ 

แต่คนด้วยกันเห็นแน่นอน สุดท้ายแล้ว ทุกคนก็จะรู้ว่า คุณเป็นคนแบบไหน 

คุณทำตัวอย่างไร คุณก็จะได้ผลตอบแทนเช่นนั้นบนเส้นทางชีวิตของคุณเอง

ขอบคุณข้อมูล : "ขจรศักดิ์" แปลและเรียบเรียง

8/7/17

www.facebook.com/Flintlibrary